Davíð Wunderbass

Núna er ég staddur í Vilnius í Litháen  ásamt mínum áskæru Fóstbræðrum. Þessi borg er falin perla hér í austrinu. Fyrir tveimur árum var ég hér við ströndina og það jafnast fyllilega á við allt það besta í dýrari löndum hér sunnan við okkur.

Aðal tónleikarnir verða á morgun og ég er enn að keppast við að ná sólarhringnum réttum. Allir makalausir voru sendir hingað með næturflugi og mættu eins og áströlsk náttdýr um hádegi í gær eftir 9 tíma ferð.

Hér mun karlakórinn Hekla hafa tekið upp nokkur af sínum bestu atriðum og er það von að fóstbræðrum verði smalað í myndatöku fyrir framan tónleikasalinn þar sem Heklukórinn var tekinn upp.

Annars er það af Litháen að segja að hér sést ekki feitt fólk, ekki heldur tyggjóklessur á götum eða sjoppur. McDonalds er víst að fara á hausinn. Allir eru mjóir nema ég og tenórarnir í kórnum.

Fór með frúnni í kórferðalag til Austurríkis í byrjun mánaðarins. Hún stjórnar Breiðfirðingakórnum og ég fékk að fljóta með í ferðina út á nokkur einsöngslög. Austurríki breytist hægt ef nokkuð. En það var frábært að fá að vera bara túristi í landi sem maður hefur heima í í mörg ár. Við keyrðum bara um sveitavegi og það var áberandi að ekki var ryðgaður traktor eða Landrover fyrir utan eitt einasta bóndabýli. Ekki ryðgað dekk eða nokkur hlutur. Annað sér maður hér um sveitir.

Þegar ég var að læra í Vínarborg töpuðu þjóðverjar einhverjum mikilvægum leik í fótbolta. Þýsku samstúdentar mínir voru að ræða þetta í kaffiteríunni og vildu reka þjálfarann. Ég sagði að það væri góð hugmynd, og að lausnin yrði að fá austurrískan þjálfara...... ! Úffff, þeir hlógu ekki.

Viku seinna spiluðu þjóðverjar við bandaríkjamenn. Vinur okkar með millinafnið VON sagði að kaninn hefði aldrei unnið Þýskalandi. Jú, sagði vinur minn frá Króatíu, 1945!!! Ég hef aldrei séð feitan tenor hlaupa eins hratt á ævinni.

 Við komum við í klaustrinu Melk í Niederösterreich. Þar var myndin Nafn Rósarinnar tekin upp. Magnað að skoða bókasafnið þar. Ef íslensku handritin hefðu haft slíkt heimili væri nú eitthvað meira varðveitt að þeim leðurskruddunum. Þetta bókasafn er notað af nemendum kaustur-menntaskólans sem eru strákar og stelpur úr héraðinu. Þetta er safn í fullri notkun.

 Ef þið viljið sjá fleiri mögnuð bókasöfn í sama flokki kíkið á:

http://curiousexpeditions.org/?p=78

 

Gleðilegt sumar........ það kemur alveg örugglega í ár. Við Stefán sungum inn sumarið fyrir Fjölmennt í gærkveldi á Nordica. Það var einlæg gleði sem skein úr hverju hjarta. Við vorum klappaðir upp en í aukalaginu var eftirrétturinn borinn fram og þá minnkaði heldur áhuginn á okkur. Þetta var svo frábært og einlægt.

Stefán var að versla í Nóatúni í gær þegar stór Econloline brunaði upp að búðinni og út stormuðu nokkrir uppábúnir og fullir Hitlerar. Þeir stormuðu um búðina og einn þeirra gekk að afgreiðslukonunni og öskraði: ef þú værir ekki ljóshærð þá straffi saktan fjört í schnitzel und sauerkraut! Við þessi öskur komu tveir hlaupandi og smelltu hælum fyrir aftan foringjann og öskruðu Heil Hitler. Seinna um daginn sáust þessir náungar marsera um átakasvæðið við Rauðavatn, þeir voru víst að dimmitera blessaðir.

Ég mæli með myndinni The Producer, bæði söngleiknum og leiknu myndinni. Í uppsetningu á söngleiknum Springtime for Hitler fer allt úrskeiðis og að lokum er það samkynhneigður dansari sem tekur að sér hlutverk foringjans. Geggjað!

Fór á frumsýningu óperunnar í gær á La Traviata. Frábær sýning og geggjað að heyra í Sigrúnu Pálma og Tómasi Tómassyni, öllum öðrum ólöstuðum. Tómas lagði undir sig sviðið með mögnuðum söng og sannfærandi leik. Hann var eins og "strætó þversum á breiðgötu" eins og Guðmundur Jónsson lýsti einhverjum stórsöngvara hér í denn.

Gleðilegt ár alle sammen. Ég byrjaði að blogga svo að ættingjar og vinir gætu fylgst með húsbyggingu hjá mér heima í Reykjanesbæ. Það þarf ekki að orðlengja þetta frekar, húsið er selt og ég búinn að kaupa í Mosfellsbæ þar sem ég mun setjast að ásamt sposu minni og familí. Þetta verður vonandi síðasta húsið sem ég tek í gegn í bili...... í bili!

Ég er mikill áhugamaður um alla fjölmenningu og gömlu góðu Evrópu. Um áramótin sungum við Stefán fyrir hóp af Rússum á Kaffi Reykjavík. Við náðum upp fínni stemningu og sungum Elvis og Abba við góðar undirtektir. Ég var samt ekki alveg grunlaus og spurði fararstjórann hvort Rússar þekktu Abba almennt. Hann horfði á mig og svaraði "Njét, ekki baun". Rússar hafa bara gaman að góðum söng, sama hvað sungi er.

Þetta er ekki ólíkt íslenskum óperugestum. Þeir þekkja ekki óperur en hafa gaman að góðum söng. Í Austurríki hafa menn hinsvegar gaman að góðri túlkun karaktera og sannfærandi leikstjórn. Það er eitthvað í það hjá okkur.

 Ég fetti hér fingur út í Siðmennt og hugmyndir þeirra um presta í skólum. Þeir gerðu mjög afdrifarík mistök í þessari baráttu sinni. Hefðu þeir sagt "við mótmælum kristniboði í skólum" hefði ekkert gerst. Ein þeir mótmæltu heimsókn presta í skóla og að þeir væru með trúboð. Málið er að prestar gegna svo mörgum störfum sem tengjast ekkert trú eða trúboði. Fólk sem skilur fer ekki til prests til að fá afstöðu kirkjunnar og Jesú til skilnaðar, eða sjúkrahúsprestar sem mæta og spjalla við sjúklinga, eða prestar sem veita áfallahjálp. Ég held að mjög fáir líti á presta sem trúboða hreint út sagt. Þess vegna hefði Siðmennt átt að leggja meiri áherslu á að tala gegn trúboði í skólum en ekki persónugera það í prestum.

 Er annars ekki aðfangadagur í Rússlandi í dag? Gleðileg jól.